Σκοπός της μελέτης ήταν να αξιολογηθεί η επίδραση της ηχητικής-ψυχογλωσσικής διέγερσης στην ποιότητα της φωνής σε παιδιά με οζίδια φωνητικών πτυχών. Τα υποκείμενα της μελέτης περιελάμβαναν 30 ασθενείς ηλικίας 6 έως 12 ετών, με οζίδια φωνητικών πτυχών και συνοδό δυσφωνία. Σε όλους τους ασθενείς πραγματοποιήθηκαν λαρυγγοσκόπηση, ακουστική ανάλυση της φωνής και δοκιμασίες ακουστικής ικανότητας και ακουστικής πλευρικότητας με τη μέθοδο Tomatis®. Τα μη φυσιολογικά αποτελέσματα των δύο τελευταίων δοκιμασιών χρησιμοποιήθηκαν ως κριτήριο για να υποβληθούν τα παιδιά στη διαδικασία ηχητικής-ψυχογλωσσικής διέγερσης. Οι εξετάσεις επαναλήφθηκαν μετά την ολοκλήρωση του πλήρους θεραπευτικού κύκλου και μετά από περίοδο παρατήρησης 7 μηνών. Μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας, δεν ανιχνεύθηκαν φωνητικά οζίδια σε 25 (83%) από τα 30 παιδιά που έλαβαν θεραπεία. Στατιστικά σημαντική βελτίωση της ακουστικής προσοχής διαπιστώθηκε σε ποσοστό 80-88% των παιδιών που έλαβαν θεραπεία, ενώ βελτιωμένη ακουστική πλευρικότητα εντοπίστηκε στο 90% των ασθενών. Σε 24 (80%) παιδιά, οι παράμετροι συχνότητας και πλάτους της φωνής επανήλθαν σε φυσιολογικά επίπεδα. Τα ευνοϊκά αποτελέσματα της θεραπείας συνεχίστηκαν και 7 μήνες μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας. Η αξιολόγηση της ακουστικής ικανότητας και της ακουστικής πλευρικότητας με τη διαδικασία Tomatis® δείχνει ότι η διαταραγμένη ακουστική αντίληψη και η επίδραση συναισθηματικών παραγόντων στην παραγωγή φωνής μπορεί να συνυπάρχουν σε παιδιά με οζίδια φωνητικών πτυχών. Η ακουστική-ψυχογλωσσική διέγερση είναι μια αποτελεσματική διαδικασία που συμπληρώνει άλλες μεθόδους που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία παιδιών με λειτουργικές διαταραχές της φωνής.
