Niniejszy artykuł zawiera przegląd teoretycznych podstaw Metody Tomatisa® wraz z komentarzem na temat innych form treningu dźwiękowego/muzycznego i potrzeby badań. “Efekt Mozarta” wywołał publiczną debatę. Debata ta okazała się niefortunna, ponieważ pominięto w niej prawdziwą historię. Prawdziwa historia zaczyna się od Alfreda Tomatisa, naukowca i innowatora. Dr Tomatis jako pierwszy opracował technikę wykorzystującą zmodyfikowaną muzykę do stymulowania bogatych połączeń między uchem a układem nerwowym w celu zintegrowania aspektów rozwoju i zachowania człowieka. Teorie leżące u podstaw Metody Tomatisa® zostały poddane przeglądowi w celu opisania wyraźnego połączenia ucha z mózgiem i układem nerwowym. “Neuropsychologia treningu dźwiękowego” opisuje, w jaki sposób i jakie efekty przynosi Metoda Tomatisa®. Odkąd dr Tomatis® otworzył tę dziedzinę w połowie XX wieku, opracowano nie mniej niż tuzin pochodnych i powiązanych systemów treningowych. Chociaż każdy nowy system leczenia twierdzi, że jest skuteczny, nie istnieją żadne badania, które uzasadniałyby ich twierdzenia. Raczej każdy uproszczony system opiera swoje “prawo do istnienia i reklamowania się” na deklarowanym związku z Tomatisem® i jego złożoną Metodą. Badania w tej dziedzinie są rozpaczliwie potrzebne. 50 lat doświadczenia klinicznego i anegdotyczne dowody zgromadzone przez Tomatisa® pokazują, że stymulacja dźwiękiem może stanowić cenne narzędzie naprawcze i rozwojowe dla osób w każdym wieku. Systemy pochodne rozwodniły Metodę Tomatisa® bez badań, które mogłyby pomóc w podjęciu decyzji o uproszczeniu technik i sprzętu.
